Dyrektora mojigo liceum pamiyntōm do dzisioj skuli tego, że jednej cytaty użył we sztyrech z sześciu przemōw na kōniec roku, kerych żech słuchoł. Pora inkszych wortōw zmiynioł, ale zdania Marka Twaina zawdy ôstowały. Godoł tak, na isto znocie:
Za dwadziścia lot bydziesz bardzij żałowoł tego, czego żeś niy zrobił, jak tego, coś napochoł. Tōż ôdwiōnż sznōra, wylyź ze bezpiecznyj izby. Chyć we żagle dobry wioter. Rajzuj, śnij, ôdkrywej.
Spōmniało mi sie ô tym przi sznupaniu w bildach z Kalifornie. Niy wiym czamu, forgot. I niy wiym jako to fajnie skuplować z tymi ôbrozkami, kere wciepuja pod spodkiym, ale myśla, że dobrze by było, keby ta cytata kajś na tym naszym blogu ôstoła 🙂 A tukej mi pasuje nojlepij.
Ze San Francisco do Santa Barbara idzie zajechać dwojako:
- Kalifornijsko Drōga Stanowo nr 1: 592km, 7h14m
- Drōga nr 101: 523km, 4h59m.
Na co ciś sie tōm piyrszōm? Coby wejrzeć na landszafty jak z bojki. Na klify, gōrki i ciasne winkle. Coby robić pauzy na bildy i ajnfachowe dziwanie sie przed sia co 45 minut. Werci sie ciś trzi godziny dużyj? Werci sie ciś i trzinoście godzin dużyj.
Sam, chop, kery napisoł na Criag’s List, że jedzie do Santa Barbara padoł nōm bez telefōn, że mogymy pojechać kalifornijskōm “jedynkōm”, ale yno kōnsek, bo to sie inakszyj niy werci. Niy sjechalimy z nij bez bite ôziym godzin. Bo Samowi bodej tyż trza było tych wszyjskich blikōw, luzu i poru godzin w aucie. Na miyjscu nōm za ta naszo idyja dziynkowoł. A pora tydni niyskorzij szrajbnył, że sztyjc naszo spōlno rajza spōmino.
Czego my sie nauczyli? Że czasym werci sie robić to, co ni mo logicznego synsu. Gupie, małe rzeczy – dugszo drōga, ale bliżyj ôceanu. Pōźniyjszy przijazd, ale po wejrzyniu jako klara sie chowie. Mynij matymatyki, wiyncyj wrażyń. Tego nōm wszyjskim poniykedy trza.
