Nojlepij na świecie warzōm ślōnskie baby. I ani niy próbujcie sie ô to sporować. Ale je takie jodło, kere nōm sie kojarzi yno ze chopami w kuchni. Mōno beztōż, że nasze fatry rychtujōm se to kożdy piōntek na wieczerzo?
Chocioż mo sie jeś ta zupa na beztydziyń, to ôna je tako dobro, że nōm by niy wadziła i w nidziela, przed klyjzami i roladōm. Wodziōnka – bo ô nij godōmy – możecie tyż znać jako brōtzupa, brōłzupa abo chlybiōnka. Piyrszy roz narychtowano bōła za starego piyrwy skuli tego, że Ślōnzoki byli (i sōm!) fest szanobliwi i żodyn kraiczek chlyba nikyj niy szoł do hasioka. A co gorkigo nojlepij narychtować ze starych sznitek? Wiadōmo.
Gorkie, tōnie i super dobre – gynau takie je te jodło. A jakie zdrowe!
Co trza narychtować na jedyn talyrz wodziōnki:
– chlyb (stary i suchy, żodyn fryszny) – 2-3 sznitki
– knoblauch – ôd 2 (dlo bajtli, na sztart) do 8 (level: expert fater) zōmbkōw
– fet (może być masło) – 1 kopiato łeżka
– gorko woda – 1-2 szklōnki
– magi, zalca, korzynie – do smaku
– anrichta, beszteki, ściyrka i lakowy serwet (coby żodyn w chałpie niy buczoł jak sie co wyleje)
Jak już wszyjsko wyciōngliście z byfyju na tofla, to tera ôblyczcie se zopaska i mogymy warzić.
Chlyb trza pokroć na kosteczka i wsuć do terinki. Knoblauch abo przeciś, abo tyż pokroć na fest małe kōnszczki na anrichcie. Dociepać do chlyba. Na wiyrch dać kopiato łeżka fetu.
Zaloć to wszyjsko gorkōm wodōm, leko pomiyszać, dosuć trocha korzynio, zalcy i krapka magi. Przikryć talyrzym abo jakim deklym.
Doczkać, co sie chlyb napije wody. Jak już napyncznieje, to przemiyszać i jeś. Fertich! Zupa idzie jeś z bratkartoflami (i zapijać piwym).
Smacznego!
Fajny przepis? Poślij go dalij!
Inakszyj rychtujesz wodziōnka? Chcesz, coby my uwarzyli inksze ślōnskie jodło? Szrajbnij nōm ô tym!
