Miasto do życia? Holynderski numer jedyn. Niy za wiele, niy za małe. Sōm i gyszefty, i szynki, i kanały. Je kaj łazić, lotać, maszkecić i cykać bildy. Utrecht – ôstatnie miasto w naszej rajzie po Niderlandach.
Na wikitravel.org idzie przeczytać, że Utrecht to sztela znano skuli epnej populacyji modych singli. Miasto sztudynckie, w kerym je masa punktōw z gibkim futrym i gorzołkōm. Ale przede wszyjskim take, z kerego w kożdej godzinie bije energia – to sie tam rychtyk czuje.
Zajechalimy tradycyjnie – cugiym. Banhof zaro przi cyntrum, fol sklepōw naôkoło, ale niy robi dobrego wrażynia – stary i idzie sie potracić. W dodatku taki fest… “niyholynderski”. Nic Wōm niy napiszymy ô autobusach we Utrechcie, bo ône sie tam żodnymu niy sprzidajōm. Idealne miasto do łażynia piechty.
Nojwiynksze atrakcyje? Katedra św. Marcina (Domkerk), zygroda przi katedrze, kanał Oudegracht, Tyjater Kikker, poczta głōwno i Chałpa Rietvelda.
Nojlepij znanym utrechtczykiym je Marco van Basten, chocioż w tym mieście urodził sie tyż… papiyż! Holynder Adrian VI bōł w latach 1459–1523 łepōm Kościoła.
A coś/kogoś takigo jak Miffy znocie? Na bank kojarzicie z jakigoś ôbrozka. W Holandii godajōm na to Nijntje – taki mały hazoczek mycok z bojek dlo bajtli. Wymyślił go chop z Utrechtu – Dick Bruna.
Kaj spać w Utrechcie? Yno couchsurfing! Leko znojdziecie – jak yno napiszecie dobry antrag – choby i dziyń pryndzyj. Masa sztudyntōw i modych ludzi, tōż ni ma wielkigo problymu. My okrōm łōżka i standardowej godki, dostali jeszcze rajza na kołach i dugi szpacyr po mieście w pakecie (;
Nojwożniyjsze na kōniec. Futer! Niy pisalimy ô tym przōdzij, ale w kożdym mieście w Holandii, w kerym nasza szłapa stanyła, je miyjsce, w kerym najycie sie jak u mutry/ōmy na nidzielnym ôbiedzie. HEMA – market w stylu IKEI. Śniodanie za 1€ (kafyj + rogalik z masłym i dżymym + żymła z jajcym), ôbiod kole 4€ (nudle, bryjtle, kotlety itd.), a popołedniu kafyj + kołocz (małe kōnski, ale super dobry) tyż za ojro. Jak godoł klasyk – “niebo w ziemi”.
Po Utrechcie prziszoł czos na wyjazd z państwa tōlpōw, kyjzy i kanałōw. Nojprzōd autobusym do Dortmundu, potym fligrym do dōm. Holandia je mało, szwarno i gryfnie smakuje. Sztyjc majōm tam fol roboty, tōż nic sie niy dziwujymy, że jak kery myśli ô emigracji, to patrzi za wiotrokami…
