Czesko stolica je we nojlepszym dlo nos terozki miyjscu, bo gynau we strzodku drōgi miyndzy Rybnikiym a Mōnachium. Tōż czamu by sie niy wybrać i zaro machnyć tamek „sesyjo narzyczyńsko”? Wiycie – kusiki, przitulanka, trzimanie za rynce… Pani fotograf Agata padała, że mo czos i że nos poknipsuje, tōż niy trza se było wiyncyj wrōżyć – jadymy!
We Pradze już roz my byli. Piynć lot tymu. Masa czasu. Na kōńcu posta możecie wejrzeć jak fest my sie zmiynili ôd tamtego czasu. Ôd 2011 roku. Ôd piyrszej spōlnej weekyndowej rajzy za granica, kero sami my se skłodali. Bodej wtedy nos to zaczło richtich interesić. Te sznupanie za tōnimi farkartami, fajnymi hostelami, roztōmaitymi ludziami. Ja, ôd piyrszej rajzy do Pragi fest my sie wciōngli. I do dzisioj niy umiymy miesiōnca w chałpie przesiedzieć. Tōż… dziynki, Prago!
[M] Julia ze Agatōm zrobiły rajza blank tako samo jak my piynć lot tymu: do Bohumina ze fatrym i potym cugiym do samego strzodka Pragi (dokumyntnij ô rajzie Bohumin-Praga tukej: weekynd majowy last minute). Jo już tamek czekołech, bo bōłech na miyjscu dziyń naprzōd. Tak mi spasowoł bus. (Ja mamo, poszołech na baja. Ale co zrobić jak we czwortek farkarta za 15€, a we piōntek już za 25€?)
Miasto je piykne i starczy se po nim pora godzin połazić, coby je pochytać. Wiadōmo, je tyż masa kōnkretnych szteli do ôbejrzynio, ale jakbymy mieli kōmu doradzić co mo robić bez dwa dni we Pradze, to padalibymy – szpacyrować i maszkecić.
Forgot. Już niy skuli tego, że ajntryty na Hradczany abo do Madame Tussauds sōm drogie (chocioż sōm). Tym miastym trza ajnfach podychać, trza sie w nim stracić. A po dugim dniu nojlepij se zicnyć, ôbsztelować smażōny syr ze bratkartoflami, kofola i czeskie piwo (toć, skuli elektrolitōw i witaminy B1!) i yno dać pozōr coby niy usnyć ze łepōm na szynkowym tiszu. Bo gańba.
[M] Napisalimy, że dobrze je sie we Pradze stracić? Tak wyglōndo nasze kożde tracynie sie we wiynkszym mieście:
– Haha, stracił sie! – Mosz, tera Ty nos kludź. – Noo soooryyy…
Dobre, ale tōż kaj werci sie iś? Hradczany, Most Karlika, gōrka Petrin, stary rynek i zygor przi nim to tako podstawa byzuchu we tym mieście. A ja! I jeszcze tajski masaż abo tōnkanie szłapōw we wodzie z tymi małymi rybami co żerōm skōra! Podstaaawa.
(Ech, do tera nos mynczy bolōnczka na sercu jak se spōmnymy, że we takich piyknych czeskich kamiynicach dali poôtwiyrać takie ôszklistwa…)
Lubicie maszkecić, pra? Tōż musicie skosztować trdelnika. My sie zakochali! Gorkie, słodkie ciasto ze lodami abo jabkowym sztrudlym we strzodku. Mmm! Idzie tyż na słono, jak Agata – ze mozarellōm, tōmatami i rukolōm. Yno czamu? Yno na co? :<
Po słodkim – kafyj. A kafyj w Pradze yno w Grand Cafe Orient! Niy kukejcie na cyny, skupcie sie na lokalu. Bojka.
Niy stowōmy, jymy dali. Na ôbiod do czeskij knajpy. Yno dejcie pozōr, bo z tym ni ma leko. Zanim znojdziecie jakoś rychtyczno czesko restauracyjo ze rychtycznym czeskim menu, miniecie przōd jedynoście szteli ze jodłym chińskim, dwadziścia sztyry ze indyjskim i szterdziści sztandōw ze kebabami. I smolcie tych wszyjskich ludzi przi drōdze, kerzi bydōm Wos targać do pywnic przi nojsrogszych turystycznych atrakcyjach, bo zedrzōm tam z Wos ôstatnie halyrze. My trefili tukej – U Brejsku. Talyrze fol, jodło dobre, tōnie i po drōdze do chałpy. Wszyjsko gynau tak, jako to mo wyglōndać.
Do spania zabuchowalimy se apartamynt bez Booking – szukejcie miana: Czech Loft Apartments. 20 minut piechty do cyntrum, izba ze dwōma łōżkami, aneks kuchynny, łaziynka i antryj. Wiyncyj my niy potrzebowali. Jak za te warunki i lokalizacyjo, to cyna 40€ za nocka ôcyniōmy dobrze.
[M] Blank tōnio bōła moja piyrszo, singlowo noc dziyń pryndzyj we Hostelu Chili. Łōżko za 24 złotki przi rezerwacyji trzi dni naprzōd to hit. Warunki ôgōlnie okej, a jak za ta cyna to bych bai pedzioł, że wybitne.
Wiycie kaj iś, co zoboczyć, co zjeś i kaj spać. Jak sztyjc Wōm czegoś ô Pradze trza, to piszcie, a my to dociepnymy do tekstu.
A jak chcecie dać se porobić gryfne bildy, to napiszcie do Agaty – dziołcha mo ku tymu grajfka. I piykne studio. My sōm wiyncyj jak zadowolyni. Cyknie, pogodo, doradzi, sama zapozuje. Dziołcha – ôrkestra 🙂
PS. Bōnus dlo tych, co czytajōm do kōńca. My na piyrszej rajzie do Pragi we 2011 i na tyj ôstatnij, we 2016:
(Znocie jakiś dobry lyk na zakola?) 😉
