Pyrsk! Zastanawialimy sie ôstatnio, czamu niy bawiōm nos za bardzo muzea. I co? I sztyjc niy wiymy. Ale je tako zorta kōnsztu, kerej fest przajymy.
Niy idzie mylić murali, kere utramyntnie robiōne sōm na ôbsztelōnek, z wandalizmym. Te drugie sie nōm niy podobo. Bo jak idzie mieć w zocy napisy “Legia pany szmata mistrz” abo “Ruch spuch”? Bai miłosnych wyznań typu “kochōm Jadźka”, naszkryflanych czornym szprajym na biołym pucu niy rozumiymy.
Nowojorskie murale zmiyniajōm wszyjsko. Staro, industryjalno dziylnica, do kerej normalnie wieli, mocny chop boi sie wlyź, stowo sie galeriōm sztōki, placym modnym i kolorowym. Gynau taki je Bushwick. Zajechalimy tam roz yno skuli szmateksōw. Przijyżdżalimy do nich jeszcze potym bez pora weekyndōw. Ale wdycki ciekawiły nos te wszyjskie bildy naôkoło. I w końcu Julia znodła we internecy Bushwick Collective.
Niy znodlimy jeszcze wszyjskich murali z tej kolekcje, ale sōm my na dobrej drōdze 😉 Doś pedzieć, że szmateksy zlazły na drugi plan…
Bushwick to w sumie ani dziylnica ni ma. To je kōnsek Williamsburgu – placu, kerego pōłek je ortodoksyjnie żydowski, a pōłek ekstrymalnie hipsterski. Masa modych ludzi, bai z Manhattanu, kludzi sie tam, coby dychać tym modnym luftym.
Miyndzy poszkryflanymi ścianami idzie znolyź i firmy budowlane, i szwoczki, i sztela z kawōm za 3$. No i ukochane geszefty z używanymi klamotami, w kerych robiōm yno ludzie z Meksyku. Ich tyż tam je ôd pierōna. No i Polokōw.
Miszōng kultur i roztomaitych godek. Czamu gynau tam? “Polski” Greenpoint je coroz drogszy, bo je zaro przi rzyce i idzie sie z niego dziwać na stawiynia Manhattanu. Tajla Williamsburgu, ta przi moście, łacno nigdy niy bōła i już niy bydzie. Skuli tego, że Żydzi tak już majōm, ze żyjōm kożdy fest blisko kożdego. Dolny Brooklyn to samo – kasa, kasa, kasa. Kajś ludzie miyszkać muszōm, tōż kludzōm sie coroz dalij ôd Central Parku, Wall Street i Empire State Building. Tela, że na Bushwicku tyż dugo niy posiedzōm. Skirz tego samego powodu. $$$
