Niymcy reklamujōm sie terozki na cołkim świecie jako “Niymcy, cyl rajzy“. Te hasło ni ma przipadkowe, bo ô naszych zachodnich sōmsiodach bez lata rzodko kedy myślało sie przi planowaniu wakacyjnej rajzy abo dugigo weekyndu. Ale ôd jakigoś czasu to sie zmiynio i coroz czynścij słyszymy i widzymy jak nasze kamraty rajzujōm do nimieckich miast jak Berlin abo Drezno, kere sōm i echt gryfne, i yno pora godzin ôd nos. Inksze, coroz bardzij popularne kierunki to nimieckie zōmki i bożonarodzyniowe jarmarki. My, jak już wiycie, wybrali sie na trocha do Mōnachium i jak yno mōmy fraj, to tyż prōbujymy poznać tyn land ôd takij echt turystycznej zajty. W zeszłym tydniu – jedyn dziyń we bajerskij Norymberdze.

Norymberga – sztart!

Do drugigo nojwiynkszego miasta na Bajerach przijechalimy na jedyn dziyń, a akuratnij na 8.5 godziny. Starczyło? Ja, ale yno coby wejrzeć na nojwożniyjsze sztele i połazić miyndzy torgowymi sztandami, bez włażynia do atrakcyji. Weekynd by bōł taki knap, ale jak sie ni mo tego, czymu sie przaje, to sie przaje tymu, co sie mo. 😉

Toć łazilimy yno po Nürnberg-Mitte, tōż po takim echt cyntrum i na rajza gynau po tym cyntrum Wos tera proszymy. Pōdźcie, bydzie fajnie.

Stadt Info + Handwerkerhof

Z Mōnachium przijyżdżōmy FlixBusym za 8€ ôd łepka, rajza na 1.5-2h. Sztartujymy ôd bliku na bana, ale niy włażymy do strzodka. Grzejymy sie pora metrōw fōrt, we norymberskij informacyji. Tradycyjnie bierymy mapka, kukōmy na magnesy i cisnymy gynau ku Handwerkerhof, ku szteli kaj sprzeduje sie yno dingsy wyônaczōne rynkami. I to yno takie niy bele jakie. Trza Wōm farebnych glaskugli, drzewianych bawidołkōw abo ôtkōw na kwiotki? Lyźcie śmiało tamek, yno weźcie se epno tasza i… jeszcze epniyjszy portōmel. 😉 Przełażymy kole sztandōw i wyłażymy bez tōra, po drugij zajcie muru. Sōm my we starym mieście.

Norymberski wuszt + kościōł św. Wawrzyńca

Kościoły w Europie zawdy sōm jednymi z wożniyjszych atrakcyji w roztōmaitych miastach, kere sie nawiydzo. Czamu? Skirz tego, że sōm stare i piykne, bo Kościōł to tako ôrganizacyjo, kero bez setki lot zawdy miała pijōndze i choby naôkoło sie waliło, to te stawiynia stawiało sie nojlepij, jak yno szło. Niy inakszyj było w Norymberdze. Tamek werci sie dużyj stanyć przi trzech – kościele św. Wawrzyńca (Lorenzkirche), św. Sebalda (Sebaldkirche) i Nojświyntszej Maryji Panny (Frauenkirche). Tyn piyrszy mo fajny, kapka surowy gotycki przodek z dwōma wieżami i tym kōłkiym na strzodku, co nōm sie fest podobo, ale niy wiymy jak sie nazywo.

Ale zanim ku nimu prziszli, zrobilimy pauza. Toć, jak drugie śniodanie w Nimcach, to wuszt w żymle. Ale wuszt w Norymberdze to je cosik wiyncyj jak jodło. Dostoł bai taki choby futrowy patynt – Chronione Oznaczenie Geograficzne – jak polski ôscypek. Wiyncyj ô tym umicie poczytać na blogu Facet na talerzu. My sie ciepli na tradycyjne Drei im Weckla ze symftym. Dobre, tōnie, w strzodku miasta. Idzie? Idzie.

Sztandy + mosty

Pokazujōm sie po leku piyrsze godne sztandy. Fafernioki, fuzekle, marmelady. Wszyjsko, co trza mieć na świynta. 😉 Przełażymy piyrszy most – ô mostach w Norymberdze przeczytalimy, że śnich sie nojlepij knipsuje, bo piyknie widać. I richtich, landszaft piyrszo klasa.

Narrenschiffbrunnen

Dalij, piyrszy wiynkszy plac na naszej drōdze, cołki przikryty sztandami. Przi nimu fest ciekawo rzeźba, kero mo jeszcze ciekawsze miano – Narrenschiffbrunnen. “Szif gupielokōw” to ilustracyjo kero Jürgen Weber zrobił na podstawie drzeworytu nojlepij znanego norymberczyka – Albrechta Dürera. Idzie mieć stracha jak sie na tyn kōnszt zaglōndo, ale nōm ta rzeźba jakoś tak fajnie pasuje do tego miasta. Idymy dalij, ni ma czasu.

Nürnberger Christkindlesmarkt

Rychtyczny szpas zaczyno sie na rynku. Przeszło dwa miliōny gości kożdego roku niy przijyżdżo samek skuli cufalu. Jak ftoś naprowda przaje godnym torgōm, to tyn norymberski to je jedyn z tych, kere trza nawiedzić.

Frauenkirche + Schöner Brunnen

Jak w Mōnachium, tak w Norymberdze, kościōł NMP naprowda robi wrażynie. Piykny, ale niyprzesadzōny.  Znojdziecie na kożdej szkartce w mieście.

Na drugij zajcie rynku tyż cosik fest charakterystycznego – Piykny Bornus (Schöner Brunnen) z pozłacanōm wieżycōm z masōm roztōmaitych persōnōw. Naôkoło tego kōnska kōnsztu postawiōne je zegrodzynie, w kerym jedna tajla – mosiōnżny ring – ruszo sie. Bezmaś jak sie go zwyrtnie trzi razy w lewo, to sie bydzie miało szczynście.

Kaiserburg Nürnberg + Albrecht Dürer

Na gōrka, na kerej stoji zōmek, yno my wlyźli. Pōmału sie ćmiło, tōż yno gibko my wejrzeli, ale szału niy było.

Kōnsek dalij znojdlimy chałpa Albrechta Dürera, w kerej terozki je ôd niego muzeum. I tukej sie zaczły takie rychtyczne nimieckie chałpki, tōż to, co… nojbardzij nōm sie w Norymberdze podobało. Takie, wiycie… instagramowe. 😉

Weißgerbergasse

Roztōmaite farby, gryfne światło, cicho, pokōj i żodnego ôkrōm nos. Jakbymy mieli ôbrać jako sztela na kryncynie reklamy sztrzewikōw, mantla abo koła, to nagralibymy to tamek, forgot.

Futer

Takie rychtyczne zwiydzanie już my skōńczyli, bo po Weißgerbergasse już yno my maszkecili i łazili po sztandach na rynku (pod wieczōr je 897893 razy lepij). Jak kerymu nie smakuje futer na sztandach, to w Norymberdze znodlimy jedna drōga, przi kerej idzie fajnie pojeś, ogrzoć sie i dychnyć. Musicie znojś Krebsgasse*. My tam trefili skuli Mr. Burrito, za kerym my sznupali, a kery bōł… zawarty. Ale w Roots pora metrōw dalij fajnie my pojedli. Burger (4€) i lazania (6€) suuuper dobre. 🙂 A że było fest zima, to wlyźlimy jeszcze do nastympnych dźwiyrzy na kafyj. We Fortezza Espresso Bar ugościli nos gynau tak, jak nōm tego trza było po cołkim dniu łażynio.

Spanie we Norymberdze

Bylimy na jedyn dziyń, tōż ani my za spaniym niy patrzeli. Wiymy yno, że w kożdym wiynkszym nimieckim abo austryjockim mieście je przed świyntami problym ze spaniym skirz masy turystōw ôbmiyłowanych we grzotym winie i tych wszyjskich godnich sztandach. Coby sie niy nerwować, buchujcie spanie naprzōd. Wejrzijcie tradycyjnie na Booking abo Airbnb.

Jak sie Wōm zdała Norymberga?
Dejcie znać!