Filmowo wieś Aït-Ben-Haddou

przez bele kaj
Ait Ben Haddou, Maroko - bele kaj, blog podróżniczy po śląsku

Szpacyrowali tukej Kleopatra, Maximus ze “Gladiatora” i Daenerys Targaryen ze “Gry o Tron”. Niydowno szło tyż trefić Nicole Kidman, Jamesa Franco i Roberta Pattinsona. Kaj? We malućkij marokańskij wsi, kero po leku… sie buli. Nikyj niy słyszeliście ô Aït-Ben-Haddou?  Niy musicie sie gańbić, my tyż przōdzij ô tym miyjscu niy wiedzieli nic.

Dojazd do Aït-Ben-Haddou to je wyzwanie…

Przijechalimy tamek gynau po Marrakeszu. Coby sie do wsi dostać, trza wlyź do autobusu, kery jedzie do Warzazatu (Ourzazate) i pedzieć szoferowi, coby Wos wyciepoł kapka pryndzyj przi… prōznej drōdze. Taryfiorze wiedzōm już, że turyści tak robiōm, tōż keryś z nich winiyn tamek już na Wos czekać. Jak żodnego ni ma, to doczkejcie chwila, zarozki jakeś żōłte auto podjedzie. Bez bojōnczki, tako fōnguje cołkie Maroko.

Z taryfiorzym przejechalimy yno pora minut i zaś kozalimy sie wyciepać, tera przi znaku “Kasbah Fenneca”. To bōł nasz noclyg, kery znojdlimy dziyń pryndzyj na Bookingu. Po wyleziyniu z auta zaczlimy sie lachać. Bylimy richtich na prōznicy, czulimy sie jak we filmie – dugo drōga, żodnego naôkoło i yno tyn pierōński znak wbity do piosku. No niyźle.

Ait Ben Haddou, Maroko - bele kaj, blog podróżniczy po śląsku

…ale nynanie we Aït-Ben-Haddou to już yno przijymność

Pocykalimy zdjynć, bo mōmynt bōł naprowda wyjōntkowy. Kole nos porka na mopliku, tyż sie rzajōm. Ale ôni bodej z knipsujōncych nos, niy ze naszej sytuacyji. Zebralimy rukzaki i cisnymy tam, kaj miała naszo sztela stoć. I bōła tamek, yno niy za 900m, jak napisali na szildzie. Po 900 metrach to my ta naszo chałpka dziepiyro z daleka uwidzieli.

Ale werciło sie. Za grosze (35 PLN/os/nocka) dostalimy bodej nojgryfniyjszy hotel, jaki my bez cołkie nasze rajzowanie mieli. We strzodku prōznicy, ale ze basynym, piyknōm izbōm, dobrym śniodaniym i magicznym landszaftym. Chcielimy Wōm fest rekōmandować Kasbah Fenneca, ale gynau my kukli i… ni ma tego już na Bookingu, ani nikaj indzij i bezmaś biznes zawarty. 🙁

Aït-Ben-Haddou – malućko dziedzinka filmowo

Aït-Ben-Haddou (abo Ajt Bin Haddu) to je ufortyfikowano osada – godo sie na to ksar abo kazba. Ôd 1987 je wpisano na lista światowej erbowizny UNESCO. Kedyś ta dziedzinka bōła fest wożno, bo skuli tego, że je miyndzy Marrakeszym i Warzazatym, przełaziły bez nia wszyjskie karawany. Niyskorzij, skuli nowych drōg pobudowanych naôkoło, Aït-Ben-Haddou ludzie zaczli ôlywać. Terozki ani za fest sie tam żodyn niy ciśnie, coby pomiyszkiwać (we ksarze miyszkajōm po prowdzie yno sztyry familije). Ale potyncjał we tym miyjscu znojdli za to inksi – ludzie ze industryje filmowej.

Bajszpile filmōw, kere sie tamek kamerowało? “Gra ô Trōn”, “Gladiator” i “Kleopatra” spōmniane na poczōntku tekstu to yno te nojbardzij hyrskie. Ale były samek tyż ferajny ze “Asterixa i Obelixa“, “Mumie“, “Klejnotu Nilu“, “Aleksandra” i “Lawrence ze Arabie“. Wioska czynsto robi we filmach za Jerozolima i inksze miasta izraelskie, palestyńskie i syryjskie, bo idzie zrobić, coby wyglōndała jednako jak ône, a je fest bezpieczniyjszo. Czamu jezcze tela sie tam krynci? Bo w Maroku je sztyjc gorko, tōnio, statystōw znojduje sie roz dwa, niy buli sie żodnych szpecjalnych sztojerōw, a do landu idzie bai bez wiynkszych problymōw prziwiyź roztōmaite pistōule i inksze szlojdry, coby je pokozać na ekrōnie.

Wioska z dobrego byncu poskłodano

Wszyjskie te chałpki, kere widzicie na bildach, sōm postawiōne z byncu. Super, pra? No niy tak do kōńca, bo miszōng jyłu, wody i jajec (ja!) sie sztyjc trzimie, ale żodyn tak po prowdzie niy wiy jak dugo jeszcze. Co chwila samek sie cosik pobuli, a tamek cosik uleci. Takich zawalōnych chałpek już tam pora porachujecie. Bezmaś tak po prowdzie to jedyn srogszy dyszcz umioł by to wszyjsko sharatać. Nōm ôstowo yno trzimać kciuki za Aït-Ben-Haddou, coby stoło jak nojdużyj, a Wy kōniecznie jedźcie se tam połazić, zatym sztyjc je po czym.

Ach ja, wożne: keryś Marokaner na isto bydzie chcioł ôd Wos pijōndze za to, że wleziecie do wioski. Smolcie go, bo za sōm ajntryt niy buli sie tamek nic. A nojlepij, to idźcie se ôd zadku (przodek je wielce tam, kaj most), to bydziecie mieli świynty pokōj.

Rzymiosło i rzyka

Wele rzyki i rzymiosła krynci sie tamek wszyjsko. No chyba, że gynau krynci sie jaki film, to wtynczos wszyjsko sie krynci wele kryncynio filmu. Ale na beztydziyń wyrobianie handwerkowych dingsōw i przedowanie ich turystōm to je głōwne zajyncie. Jak to je we cołkim Maroku – idzie trefić cosik richtich dobrego za niywielki pijōndz, a idzie dostać tyż szajs za pora razy wiyncyj, jak to je werte. Jak chcecie pokupować, a niy wiycie wiela co mo kosztować, to zaôbycz (ale niy zawdy!) pōłek tego, co z poczōntku powiy Wōm przedowocz, to tako normalno cyna. I spamiyntejcie – to je Maroko, tukej keta sie kupuje pōł godziny. Torżyć sie trza, ale dać se wciskać bele co niy śmicie.

Rzyka, a po prowdzie szprica, kero płynie przi Aït-Ben-Haddou we wrześniu, to je dlo lokalnych ludkōw atrakcyjo. Bajtle sie taplajōm, a baby przi nij ajnfach przesiadujōm. Przynś bez nia normalnie ni ma problymu – trza yno kapka poskokać po kamiyniach abo po bojtlach z pioskiym. Jak sie woda dźwignie abo kamiynie sie stracōm, to trza iś bez most. A stracić sie mogōm, bo marokańskie bajtle sōm ôd małego nauczōne, że turysta to je szparbiksa i że za przeleziynie bez rzyka tyż idzie ôd niego ojro powychciywać. Cliwe, ale tako już je i trza to tyż w jakiś tam sposōb kapować.

Ait Ben Haddou, Maroko - bele kaj, blog podróżniczy po śląsku

Ôstatni uwziynci – ludkowie Aït-Ben-Haddou

Hassan – pro-marketingowiec

Jako już czytaliście – w dziedzince niy pomiyszkuje już za wiela ludzi. Wiynkszo tajla sie powykludzała do kapka nowocześniyjszych, bezpieczniyjszych stawiyń wele wsi. Ale sōm tacy, co ôstali. Taki Hassan dlo przikłodu. Fajny chop, kery pokozoł nōm byncowe chałpki ôd strzodka, pogodoł ô swojij szuli, w kerej uczy baby jak sie ônaczy tepichy. Toć, chcioł nōm przi tymu pora wcisnyć, ale krōm naszego “niy”, sztyjc dobrorzeczył. To je tam w ogōle pierōnym śmiyszne, bo żodne przeciepki niy fōngujōm:

– Ni mōmy placu w rukzakach. – Żodyn problym, idzie go gibko tak poskłodać, że bydzie malućki.
– Sztyjc za epny. – Żodyn problym, wysyłōmy na cołki świot.
– Ale ni mōmy pijyndzy i tak, wszyndzi kartōm płacymy. – Żodyn problym, o, tukej mōm tyrminal.
– My naprowda niy potrzebujymy. – Żodyn problym, weźcie na gyszynk…

I tak bez godzina. Ale Hassan bōł przi tymu naprowda w porzōndku i pora kotlokōw za ôprowadzynie po chałpie i historyje ô tepichach dalimy mu niyskorzyj sami chutnie, tōż i “stroćcie sie” my niy usłyszeli. Spamiyntejcie se to wszyjsko, bo Hassana treficie na isto.

Ait Ben Haddou, Maroko - bele kaj, blog podróżniczy po śląsku

Mustafa – restaurator

Aït-Ben-Haddou to je ksar, a niy turystyczne cyntrum, tōż jak przidzie Wōm głōd, to abo musicie z niego wylyź i posznupać naôkoło za geszeftym ze jodłym (za rzykōm je pora szteli), abo maszkecić narychtowane przōdzij sznitki. Ale inakszyj je, jak Wōm przidzie szkrabka na tyj. Wtynczos kuknijcie za nojsrogszym tarasym we wsi, tamek treficie Mustafy, ôstatnigo berberyjskigo restauratora we Aït.

Tyjniok, kuchynka kajś na zadku i pora szklōnek – tela trza, coby mieć nojlepszo knajpa we wsi. Tyj bōł szumny, a landszaft z wiyrchu… sami wejrzijcie. Chwila pokoju i tyn widzik sōm richtich miliōny werte:

Aït-Ben-Haddou – na co trza wejrzeć

To ni ma miasto, do kerego pisze sie przewodniki. Samo dziedzinka to je jedna epno atrakcyjo, ale ôkrōm łażynio po ciasnych uliczkach werci sie znać tyż pora punktōw ôriyntacyjnych. A kōnkretnie dwa: spōmniany już most, kery ôdtajlowuje kazba ôd “nowego miasta” i szpic, z kerego piyknie widać ôkolica, a na kerym ôstoł sie już yno kōnsek starego zōmku (wyglōndo choby taki wiynkszy hazielek na dworze).

Aït-Ben-Haddou to je gryfne miyjsce postrzodku prōznicy, kere nawiedzić winiyn kożdy, fto lubi podziwać sie na cosik nowego i inkszego. Dobrze sie nasztelować, niy dać sie ôcygōnić, znojś taras z tyjym i siōngnōńć, zatym dziedzinka sie ôbuli, ale przede wszyjskim – mieć szpas. Tego Wōm winszujymy bez byzuch w tej szumnej marokańskij szteli. 🙂

 

Inne interesujące teksty:

Ta strona używa ciasteczek oraz zewnętrznych skryptów dla lepszego dostosowania treści do użytkownika. W Polityce Prywatności znajdziesz informacje o tym, jakie ciasteczka i skrypty są używane, oraz jaki wpływ mają na twoją wizytę na stronie. W każdej chwili możesz zmienić swoje ustawienia. Nie wpłynie to na twoją wizytę na stronie. OK Polityka Prywatności